วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

คติธรรม

"อันว่าทรัพย์สิน เงินทองเมื่อมีมากจงทำบุญทำทานออกไปจึงจะเป็นสุข ความรักนั้นต้องรู้จักการเสียสละและการให้ค่อยมีความสุข ส่วนเกียรติยศชื่อเสียงจงนำมาใช้เพื่ออำนวยประโยชน์สุขให้ส่วนรวม เช่นนี้จึงเป็นความสุขโดยแท้"

.........................................................................................................................................................................

ธรรมแท้ ๆ ! เป็นกลาง ๆ ..
ใคร ? ปล่อยวางได้..ก็.."สบาย"
ธรรมแท้ ๆ ! ไม่มี..สู้!..ไม่มี..หนี!
เพียงแต่..ดู-รู้-ตรง "ปัจจุบัน" นี้
แล้วก็..ปล่อยไป..เท่านั้นเอง!
น้ำไม่ไหล! ขังไว้..ย่อม..เน่า ฉันใด!
จิตที่..รู้เรื่องอะไร ? แล้วไม่ยอมปล่อย
ย่อม "ทุกข์" ฉันนั้น..

.........................................................................................................................................................................

"การละบาป เป็นสิ่งสำคัญมากกว่าการทำบุญ ถ้าทำบาปแลกบุญจะขาดทุนเรื่อยไป"

.........................................................................................................................................................................

คนส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาเรื่องการได้ยิน...แต่มักมีปัญหาการฟังให้เข้าใจ
คนส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาเรื่องการเรียน...แต่มักมีปัญหาเรื่องการรู้ให้จริง
คนส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาเรื่องการเปล่งเสียง...แต่มักมีปัญหาเรื่องการพูดให้เข้าหูคน

.........................................................................................................................................................................

"ความสุข...อาจทำให้ลุ่มหลง
ความทุกข์...ทำให้รู้จักชีวิต
จึงควรขอบคุณความทุกข์บ้าง"

.........................................................................................................................................................................

"เพียงคิดช่วยเขา...ใจเราก็สุขแล้ว
เพียงคิดเบียดเบียนเขา...ใจเราก็ทุกข์แล้ว"

.........................................................................................................................................................................

"น้ำทำให้เรือลอยได้ ก็ทำให้เรือล่มได้
ทรัพย์สินเงินทอง
ทำให้คนเป็นสุขได้ ทำให้คนเป็นทุกข์ได้"

.........................................................................................................................................................................

"การมองข้ามงานเล็กไป
จะทำให้งานใหญ่ไม่สำเร็จ"

......................................................................................................................................................................... 

"เพ่งโทษตน...เป็นบัณฑิต
เพ่งความผิดคนอื่น...เป็นพาล"

......................................................................................................................................................................... 

"ก้าวแรก ก้าวต่อๆไป
และก้าวสุดท้ายสำคัญพอๆกัน
ขาดก้าวใดก้าวหนึ่ง ชีวิตจะถึงที่หมายไม่ได้"

......................................................................................................................................................................... 

"คลื่นลมทำให้ทะเลสวย
อุปสรรคทำให้ชีวิตงาม
บุคคลจึงไม่ควรยอมแพ้เมื่อพบอุปสรรค"

......................................................................................................................................................................... 

"หากครั้งนี้ล้มเหลว
ครั้งต่อๆไปต้องสำเร็จ
เพราะความสำเร็จ
มักมาหลังจากความล้มเหลวเสมอ"

......................................................................................................................................................................... 

"ความวิตกกังวลใจเป็นโรคร้ายของชีวิต
ถ้าปล่อยก็ว่าง ถ้าวางก็จะเบา ถ้าเอาก็จะหนัก
ความยิ้มแย้มแจ่มใสเป็นอุบายสร้างสันติ"

.........................................................................................................................................................................

สิ่งที่เราให้คนอื่น แท้จริงแล้วคือของที่เราฝากให้แก่ตนเองในวันข้างหน้า เช่น วันนี้เราด่าเขา วันข้างหน้าเราจะถูกเขาด่า วันนี้เราโกงเขา วันข้างหน้าเราจะถูกเขาโกง วันนี้เราเนรคุณเขา วันข้างหน้าเราจะถูกเขาเนรคุณ

......................................................................................................................................................................... 

“ดีหรือชั่วมันอยู่ที่การควบคุมกำลังใจ
ถ้าใจของเราบริสุทธิ์ผุดผ่องเสียอย่างเดียว
ใครจะว่าดีหรือชั่วไม่มีความสำคัญ
เขาจะประณามว่าเลว มันก็เลวไม่ได้
มันก็ต้องดีอยู่ตลอดเวลา
ถ้าจิตของเราชั่ว เขาจะสรรเสริญว่าดี
มันก็ดีไม่ได้เหมือนกัน นี่เป็นอันว่า
พระพุทธเจ้าทรงให้รักษากำลังใจเป็นสำคัญ
ควบคุมกำลังใจให้ดีไว้ แล้วมันดีเอง
ไม่ต้องไปฟังคำชาวบ้านเขา
การที่เราดี เพราะรอให้ชาวบ้านสรรเสริญ
นั่นมันเป็นอารมณ์ของความชั่ว”

พระมหาวีระ ถาวโร (หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ) 

......................................................................................................................................................................... 

ได้อะไรก็ไม่เท่า ได้คิด
เสียอะไรก็ไม่เท่า เสียสามัญสำนึก (ไม่รู้ดีรู้ชั่ว)

มีอะไรก็ไม่เท่า มีบุญ
รู้อะไรก็ไม่เท่า รู้สึกตัว (mindfulness)

เจ็บอะไรก็ไม่เท่า เจ็บใจ
หนาอะไรก็ไม่เท่า หนาทิฐิ

กลัวอะไรก็ไม่เท่า กลัวใจตัวเอง
สูงอะไรก็ไม่เท่า ใจสูง

ร้อนอะไรก็ไม่เท่า ร้อนเสน่หา
กินอะไรก็ไม่เท่า กินสินบน

จนอะไรก็ไม่เท่า จนปัญญา
บ้าอะไรก็ไม่เท่า บ้าอำนาจ

ติดอะไรก็ไม่เท่า ติดการพนัน
ขาดอะไรก็ไม่เท่า ขาดความรู้

ดูอะไรก็ไม่เท่า ดูจิต
หลงอะไรก็ไม่เท่า หลงตัวเอง

เห็นอะไรก็ไม่เท่า เห็นผิดเป็นชอบ
ตอบอะไรก็ไม่เท่า ตอบแทนบุญคุณ

ให้อะไรก็ไม่เท่า ให้ธรรมะเป็นทาน
สุขอะไรก็ไม่เท่า สุขภาพ...

(พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี)

......................................................................................................................................................................... 

“คนที่มีบุญนั้น...
บุญย่อมคอยจ้องที่จะเข้าช่วยอยู่แล้ว
เพียงแต่เปิดโอกาสให้เข้าช่วย
คือ เปิดใจรับนั่นเอง...
การเปิดใจรับก็คือ...
เปิดอารมณ์ที่หุ้มห่อออกเสียแม้ชั่วขณะหนึ่ง
ด้วยสติที่กำหนดทำใจ
ตามวิธีของพระพุทธเจ้า
เมื่อบุญได้โอกาสพรั่งพรูเข้ามาถึงใจ
หรือโผล่ขึ้นมาได้แล้ว
จิตใจจะกลับมีความสุขอย่างยิ่ง
อารมณ์ทั้งหลายที่เคยเห็นว่าดีหรือร้าย
ก็จะกลับเป็นเรื่องธรรมดาโลก”

พระโอวาท
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก


......................................................................................................................................................................... 

คนมีปัญญา รู้จักทำใจให้เป็นสุข แม้แต่ในเรื่องที่ไม่น่าสุข ส่วนคนโง่ สามารถทำใจให้เป็นทุกข์ได้แม้ในเรื่องที่ไม่น่าทุกข์ ...

.........................................................................................................................................................................